شد
شناسینوشتار دومکریم
قیطانی'>قیطانی
فردچشم چگونه دید؟ ما هر گاه چیزی مانند یک کتاب را بخواهیم مورد معاینه فلسفی قرار بدهیم برای این معاینه با چند پرسش اساسی مواجه می شویم.این چیست؟ برای پرداختن به چیستی هر چیزی با دو سویه مواجه ایم : ابتدا ما که نگاه می کنیم یعنی همان سوژه یا سوبژه و دوم چیزی که مورد نگاه ما قرار می گیرد که همان ابژه است.
فلسفه چه در غرب چه در شرق تا به امروز بسیار به این دو یعنی سوژه و ابژه پرداخته است. اما امر سومی وجود دارد که در میان این دو است و نیازمند پرسشگری می باشد و آن 《نگاه》 است. از نظر من نگاه فعل نیست بلکه چشم گشودن فعل است، چرا که اینجا فعل امری ارادی و آگاهانه است. اما ما هنگامی که چشم باز می کنیم ناچاریم ببینیم. پلک رابطه دیداری میان جهان و ما را با باز شدن متصل می کند و با بسته شدن قطع می کند. نگاه به تعبیر سهروردی نور است . اما آنچه حائز اهمیت است این است که نور حامل آگاهی است و ما باید اتصال این آگاهی را دریابیم تا نگاه اتفاق بیوفتد. در این شکی نیست که نور به اشیا برخورد میکند و با باز شدن پلک، وارد چشم ما می شود، اگر چه فلاسفه قدیم به اشتباه فکر می کردند که نور از چشم ساطع می شود و به اشیا می خورد و ما به این دلیل می بینیم، اما مساله اصلی آگاهی است.بسیار پیش آمده است که چشم ما در جهان باز بوده اما چیزی ندیده ایم چرا که آگاهی ما در جای دیگری حضور داشته در نگاه کردن غایب بوده است. مثلا وقتی که عمیقا در حال فکر کردن هستیم اگر چه چشمان ما باز است اما چیزی نمی بینیم. پس ابتدا آنچه باعث نگاه کردن می شود پدیدارشدن شی و آگاهی در نگاه است . سپس اگر ما در یک کتابخانه همزمان به کل کتاب ها نگاه کنیم قادر نیستیم یک کتاب خاص را در کل کتاب ها ببینیم مگر آن وبلاگ رسمی عبدالکریم قیطانی فر...
ما را در سایت وبلاگ رسمی عبدالکریم قیطانی فر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : gheytanifarda بازدید : 119 تاريخ : يکشنبه 5 تير 1401 ساعت: 23:07